Poziomy znajomości języka włoskiego, i oczywiście innych języków, powodują często wiele emocji. Szczególnie wtedy, gdy trzeba coś wpisać w CV 😉 Zastanawiasz się na jakim poziomie Ty obecnie się znajdujesz? Jaki poziom trzeba osiągnąć, by móc wyjechać do Włoch do pracy czy szkoły albo żeby móc uczyć innych? Czym różni się poziom C1 od C2, skoro na poziomie C1 wyczerpują się zagadnienia gramatyczne? A może chciałbyś wnieść się o poziom wyżej i nie jesteś pewien na jakich zagadnieniach się skupić?
Europejski System Opisu Kształcenia Językowego to klasyfikacja przyjęta przez Radę Europy, która pomaga określić stopień znajomości języka obcego, a zatem umiejętności w mówieniu, słuchaniu, czytaniu i pisaniu.
To sześć poziomów oznaczonych wielką literą i dodatkowo cyfrą. Poziom A1 oznacza rozpoczęcie nauki, a C2 biegłość.
Dla poszczególnych poziomów można przyjąć następujące nazwy:
A1 – początkujący
A2 – niższy średnio zaawansowany
B1 – średnio zaawansowany
B2 – wyższy średnio zaawansowany
C1 – zaawansowany
C2 – profesjonalny
Poniżej znajdziesz opis poszczególnych poziomów w odniesieniu do języka włoskiego oraz wymagania, które należy spełnić, aby można było mówić o faktycznej znajomości języka na danym poziomie.
Na podstawie tych wymagań stworzyłam mój własny kurs języka włoskiego. Jeśli jesteś zainteresowany nauką stacjonarnie lub online – odezwij się 😉 szkolawloskiego@gmail.com
Język włoski – poziom A1
A1 to pierwszy etap nauki języka. Osoba znająca język na tym poziomie jest w stanie zrozumieć krótkie teksty i wypowiedzi dotyczące bliskich jej tematów, takich jak rodzina, zakupy, praca czy szkoła, a także stosować wyrażenia codziennego użytku.
Osoba ze znajomością języka włoskiego na poziomie A1:
- potrafi się przedstawić i w prosty sposób opisać siebie lub innych ludzi, miejsca i warunki życia
- potrafi tworzyć proste pytania, zwykle dotyczące spraw osobistych, i na nie odpowiadać
- rozumie pytania i wyrażenia codziennego użytku, gdy te są wymówione wyraźnie i powoli
- reaguje w prosty sposób na to, co mówi rozmówca, jeśli ten mówi powoli i wykazuje chęć współpracy; rozmowa może toczyć się wolno i czasem konieczna jest pomóc rozmówcy
- gdy mówi jest z reguły rozumiana przez rozmówcę, choć czasami zrozumienie wypowiedzi może wymagać od rozmówcy nieco wysiłku
- potrafi wymieniać się informacjami o sobie, rodzinie, szkole, czasie wolnym i miejscach, które odwiedza
- potrafi mówić o tym, co jej się podoba, a co nie
- zna słowa i wyrażenia przydatne w codziennych sytuacjach, związane z podstawowymi kwestiami
- potrafi napisać krótki tekst, na przykład opis osoby lub znajomego miejsca
Gramatyka i struktury na poziomie A1:
- rodzaj i liczba rzeczowników regularnych (genere e numero dei nomi regolari)
- zaimki osobowe (pronomi personali soggetto)
- podstawowe przymiotniki (aggettivi qualificativi) – nie jest wymagane uzgodnienie rzeczownik-przymiotnik
- zaimki przymiotne dzierżawcze (aggettivi possessivi)
- zaimki przymiotne i przysłowne wskazujące (aggettivi e pronomi dimostrativi): questo, quello
- zaimki przymiotne i przysłowne pytające (aggettivi e pronomi interrogativi): chi, che cosa, quale, quanto
- zaimki przymiotne i przysłowne nieokreślone (aggettivi e pronomi indefiniti): molto, tanto, poco, tutto
- liczebniki główne (numeri cardinali) od 1 do 20
- przyimki proste (preposizioni semplici)
- odmiana czasowników essere i avere, czasowników modalnych potere, dovere i volere oraz czasowników regularnych w następujących trybach i czasach:
- indicativo presente – czas teraźniejszy
- indicativo passato prossimo – czas przeszły dokonany (wymagany jest poprawny wybór czasownika posiłkowego essere-avere, ale nie trzeba umieć uzgadniać participio passato z podmiotem)
- infinito presente – bezokolicznik
- imperativo – tryb rozkazujący – tylko w 2 osobie liczby pojedynczej i mnogiej
- podstawowe przysłówki:
- potwierdzenia i negacji – sì, no
- czasu – prima, poi, dopo, già, ora/adesso, sempre, mai, oggi, domani, ieri
- miejsca – qui/qua, lì/là, sopra, sotto, giù, dentro, fuori, vicino, lontano, davanti, dietro, a destra, a sinistra
- inne popularne przysłówki – così, molto, poco, tanto, più, meno, bene, male
- zdanie proste (la frase semplice):
- zdania oznajmujące
- zdania pytające wprowadzone przez chi, come, dove, quando, perché, che cosa, quanto
- zdanie złożone (la frase complessa):
- zdania współrzędne wprowadzone przez e i ma
- zdania podrzędne przyczynowe wprowadzone przez perché
- zdania podrzędne czasowe wprowadzone przez quando
- zdania podrzędne celowe w formie nieosobowej wprowadzone przez per + czasownik w bezokoliczniku
Oprócz powyższego cechuje się bierną znajomością następujących elementów:
- rodzajniki określone i nieokreślone (articoli determinativi e indeterminativi)
- zaimki osobowe i zaimki dopełnieniowe (pronomi personali soggetto e complemento)
- zaimki przymiotne i przysłowne dzierżawcze (aggettivi e pronomi possessivi), wskazujące (aggettivi e pronomi dimostrativi), pytające (aggettivi e pronomi interrogativi) i nieokreślone (aggettivi e pronomi indefiniti)
- liczebniki główne (numeri cardinali)
- liczebniki porządkowe (numeri ordinali): primo, secondo, terzo
- przyimki zwykłe (preposizioni semplici) oraz rozpoznanie form ściągniętych (preposizioni articolate)
- forma grzecznościowa vorrei
- najbardziej popularne przysłówki sposobu (avverbi di modo), potwierdzenie i negacji (di affermazione e di negazione), czasu (di tempo), miejsca (di luogo), ilości (di quantità)
- zdanie proste (la frase semplice)
- zdania oznajmujące
- zdania pytające
- zdania rozkazujące z imperativo
- zdanie złożone (la frase complessa)
- zdania współrzędne łączne
- zdania współrzędne przeciwstawne
- zdania współrzędne oznajmujące
- zdania podrzędne przyczynowe
- zdania podrzędne czasowe
- zdania podrzędne celowe w formie implicytnej
- zdania podrzędne względne
- zdania podrzędne warunkowe wprowadzone przez se
Język włoski – poziom A2
Poziom A2 oznacza, że osoba ucząca się nabyła już początkowe umiejętności z zakresu języka włoskiego, jednak porozumiewanie się wciąż może sprawiać pewne problemy. Rozumie zdania i wyrażenia używane powszechnie w codziennych sytuacjach. Jest w stanie przeprowadzić prostą rozmowę na znane lub bliskie jej tematy.
Osoba ze znajomością języka włoskiego na poziomie A2:
- jest w stanie porozumieć się w języku włoskim, ale w ograniczonym stopniu i w sposób nieskomplikowany; czasem może okazać się potrzebna pomoc rozmówcy
- potrafi wypowiedzieć się po włosku, choć słyszalne są silne wpływy języka ojczystego na akcent
- potrafi stworzyć proste zdania z zastosowaniem podstawowych struktur języka włoskiego
- potrafi wymienić się informacjami, zadawać pytania, wyrażać opinię, zapraszać, przepraszać i prosić
- zna słownictwo potrzebne w codziennych sytuacjach i jest w stanie porozmawiać o elementach życia codziennego: podróże, jedzenie, mieszkanie i zakupy
- potrafi opisać własną rodzinę, osoby i obrazki, a także mówić o osobistych doświadczeniach, o tym czym się zajmuje i czym zajmowała się w przeszłości, o przyzwyczajeniach, o tym, co robi każdego dnia, o warunkach życia i pracy, a także wyrazić swój gust
- rozumie ogólny sens wypowiedzi i tekstów związanych ze środowiskiem, w którym żyje (szkoła, praca, czas wolny), a także z tym, co jest jej bliskie
- potrafi wykonywać podstawowe operacje związane z analizą i przekształcaniem struktur językowych na poziomie leksykalnym i morfologiczno-składniowym
- potrafi przygotować krótki tekst i opisać wydarzenia, czynności i osobiste doświadczenia, a także własną rodzinę, przyjaciół, miejsce, w którym żyje itp.; w tekstach stosuje proste zdania i podstawowe spójniki
Gramatyka i struktury na poziomie A2:
Poza elementami składającymi się na poziom A1, taka osoba zna:
- uzgodnienia pomiędzy rzeczownikiem i przymiotnikiem
- zaimki osobowe dopełnieniowe (pronomi personali complemento): formy akcentowane i nieakcentowane lo, la, li, le
- liczebniki główne (numeri cardinali)
- liczebniki porządkowe (numeri ordinali): primo, secondo, terzo
- przyimki ściągnięte (preposizioni articolate) utworzone z di, a, da, su
- odmiana czasowników regularnych, czasowników nieregularnych andare, bere, dare, dire, fare, stare, venire i czasowników modalnych w następujących czasach i trybach:
- indicativo passato prossimo – czas przeszły dokonany
- imperfetto – czas przeszły niedokonany
- podstawowe przysłówki sposobu, czasu, ilości, miejsca, potwierdzenia i negacji
- zdanie proste (la frase semplice)
- zdania wykrzyknikowe
- zdanie złożone (la frase complessa)
- zdania współrzędne wprowadzone przez o, invece, allora, infatti, non solo … ma anche
- zdanie podrzędne dopełnieniowe wprowadzone przez che
- zdanie podrzędne względne wprowadzone przez che skoncentrowane na podmiocie
- zdanie podrzędne warunkowe wprowadzone przez se
Oprócz powyższego cechuje się bierną znajomością następujących elementów:
- zaimki osobowe dopełnienia bliższego i dalszego (pronomi personali complemento diretto e indiretto)
- forma bezosobowa (si impersonale)
- zaimki przymiotne nieokreślone (aggettivi indefiniti)
- liczebniki porządkowe (numeri ordinali)
- przyimki ściągnięte (preposizioni articolate)
- zdanie złożone (la frase complessa)
- zdania podrzędne dopełnieniowe
- zdania podrzędne czasowe nieosobowe wprowadzone przez prima di
Język włoski – poziom B1
Osoba znająca język włoski na poziomie B1 potrafi samodzielnie i poprawnie się nim posługiwać w najbardziej powszechnych codziennych sytuacjach we Włoszech, zarówno w mowie jak i piśmie, zrozumieć główne wątki wypowiedzi (jeśli rozmówca mówi wyraźnie i w italiano standard), czytać teksty po włosku. Na poziomie B1 komunikacja w obcym języku jest skuteczna, lecz może jeszcze zawierać pewne błędy.
Osoba ze znajomością języka włoskiego na poziomie B1:
- potrafi wypowiedzieć się na wiele tematów, stosując najbardziej popularne wyrażenia
- potrafi jasno wyrazić własne myśli za pomocą podstawowych struktur języka
- potrafi mówić po włosku w sposób odpowiedni do sytuacji i dostosować sposób mówienia w zależności od tego, co mówi rozmówca
- potrafi utworzyć wystarczająco płynny opis jednej lub więcej znajomych rzeczy, a także opowiadać o wydarzeniach i doświadczeniach, w tym o własnych odczuciach i wrażeniach
- potrafi pokrótce umotywować i wyjaśnić swoje opinie i działania, a także porównywać i proponować odnosząc się do tego, co mówi rozmówca
- zna najważniejsze reguły komunikacji typowe dla sytuacji życia codziennego we Włoszech
- dysponuje słownictwem wystarczającym do rozmowy na tematy codzienne, ale również do rozmowy w sytuacjach nieprzewidzianych
- potrafi wyrazić zawahanie i parafrazować
- jest w stanie zrozumieć ogólny sens wypowiedzi ustnych dotyczących życia codziennego i ogólnych wartości
- potrafi odróżnić intonację dla zdania oznajmującego, pytającego i rozkazującego
- rozumie globalny sens tekstów mówiących o codziennych sprawach i jest w stanie wyłuskać z nich główne informacje
- potrafi dokonać analizy, syntezy i przekształceń struktur językowych na poziomie leksykalnym i składniowo-morfologicznym
- potrafi napisać tekst przekazujący informacje w sposób jasny i skuteczny, z zastosowaniem prostych struktur
Gramatyka i struktury na poziomie B1:
Poza elementami składającymi się na poprzednie poziomy:
- rodzajniki określone i nieokreślone (articoli determinativi e indeterminativi)
- pozycja przymiotnika (posizione dell’aggettivo qualificativo)
- stopnień wyższy i najwyższy przymiotnika (grado comparativo e superlativo dell’aggettivo)
- zaimki osobowe (pronomi personali): formy akcentowane i nieakcentowane, zaimki zwrotne
- zaimki względne (pronomi relativi)
- zaimki przymiotne i przysłowne dzierżawcze, wskazujące i pytające (aggettivi e pronomi possessivi, dimostrativi, interrogativi)
- zaimki przymiotne i przysłowne nieokreślone (aggettivi e pronomi indefiniti): ogni, ciascuno, nessuno, qualche
- przyimki ściągnięte (preposizioni articolate)
- odmiana w stronie czynnej i zwrotnej czasowników regularnych, modalnych i czasowników dare, fare, stare, andare, potere, sapere, bere, dire i venire w następujących czasach i trybach:
- indicativo presente – czas teraźniejszy
- indicativo passato prossimo – czas przeszły dokonany
- indicativo imperfetto – czas przeszły niedokonany
- infinito presente – bezokolicznik
- imperativo – tryb rozkazujący
- condizionale presente – tryb przypuszczający prosty
- najbardziej popularne przysłówki sposobu, czasu, ilości i miejsca
- zdanie proste (la frase semplice)
- zdania oznajmujące
- zdania pytające
- zdania wykrzyknikowe
- zdania rozkazujące z imperativo i condizionale
- zdanie złożone (la frase complessa)
- zdania współrzędne łączne
- zdania współrzędne przeciwstawne
- zdania współrzędne oznajmujące
- zdania podrzędne dopełnieniowe nieosobowe
- zdania podrzędne czasowe
- zdania podrzędne przyczynowe
- zdania podrzędne względne
Język włoski – poziom B2
To poziom, który potwierdza pełną autonomię kompetencji komunikacyjnej w języku włoskim jako języku obcym. Osoba znająca język na tym poziomie potrafi skutecznie się porozumieć podczas pobytu we Włoszech związanego z nauką lub pracą. Rozmowa z rdzennymi użytkownikami języka odbywa się już bez zbyt dużego wysiłku i napięcia. Taka osoba rozumie główne idee nawet złożonych tekstów, które odnoszą się do codziennej rzeczywistości, ale również do abstrakcyjnych pojęć. Wypowiedzi ustne i pisemne są skuteczne, ale mogą jeszcze zawierać nieliczne błędy.
To minimalny poziom znajomości języka włoskiego dla osób, które chcą studiować we Włoszech, ale również dla nauczycieli i badaczy, którzy chcą otrzymać stypendium lub dofinansowanie ze strony państwa włoskiego.
Osoba ze znajomością języka włoskiego na poziomie B2:
- potrafi wyrażać się w sposób pewny, płynny, jasny i uprzejmy stosując język formalny lub nieformalny w zależności od sytuacji i osoby, z którą rozmawia; potrafi dostosować język do sytuacji
- potrafi zainicjować, podtrzymać i zakończyć wypowiedź
- potrafi w sposób poprawny brać udział w dyskusji
- potrafi podjąć rozmowę na różne tematy, stosując poprawnie podstawowe struktury języka włoskiego, a także wypowiadać się w sposób spójny i uporządkowany
- potrafi w sposób przejrzysty opisać wydarzenia i doświadczenia, tworząc spójny pod względem treści i składni tekst
- potrafi skutecznie przyczynić się do rozwoju dyskusji, udowadniając, że rozumie jej treść, i wziąć w niej udział
- zna typowe zasady komunikacji dla sytuacji życia codziennego we Włoszech
- rozumie ogólny sens tekstu i główne informacje w nim obecne, nawet jeśli tekst wykracza tematycznie poza życie codzienne
- rozumie prawie wszystkie teksty informacyjne zasłyszane w radiu, a także potrafi zrozumieć punkt widzenia osoby, która mówi
- rozpoznaje dźwięki języka włoskiego i potrafi określić intonację zdania
- rozumie artykuły opisujące społeczeństwo, rynek pracy i szkolnictwa, a także punkt widzenia autora
- rozumie instrukcje obsługi, w tym warunki użytkowania i ostrzeżenia
- rozumie teksty narracyjne oraz obecne w nich powiązania logiczno-czasowe
- potrafi wykonać nawet zaawansowane czynności związane z analizą, syntezą i przekształcaniem struktur językowych na poziomie leksykalnym i morfologiczno-składniowym
- potrafi pisać teksty (niekoniecznie bardzo złożone), które jasno przekazują treść, poprawnie stosując proste formy
- potrafi stworzyć opis, narrację i jasno argumentować swoje zdanie w zakresie tematycznym wchodzącym w zakres jej zainteresowań, wskazując najważniejsze punkty i podtrzymując opinię za pomocą dodatkowych elementów i adekwatnych przykładów
Gramatyka i struktury na poziomie B2:
Poza elementami składającymi się na poprzednie poziomy:
- zaimki alokucyjne (pronomi allocutivi)
- zaimki przymiotne i przysłowne nieokreślone (pronomi e aggettivi indefiniti)
- zaimki mieszane (pronomi combinati)
- partykuły zaimkowe (particelle pronominali)
- odmiana w stronie czynnej i zwrotnej czasowników regularnych, nieregularnych i modalnych w następujących czasach i trybach:
- indicativo presente – czas teraźniejszy
- indicativo passato prossimo – czas przeszły dokonany
- indicativo imperfetto – czas przeszły niedokonany
- indicativo passato remoto – czas przeszły historyczny
- indicativo trapassato prossimo – czas zaprzeszły
- indicativo futuro semplice e anteriore – czas przyszły prosty i złożony
- condizionale presente – tryb przypuszczający prosty
- condizionale passato – tryb przypuszczający złożony
- congiuntivo presente e imperfetto – tryb łączący teraźniejszy i przeszły niedokonany
- infinito presente e passato – bezokolicznik dokonany i niedokonany
- imperativo – tryb rozkazujący
- strona bierna (forma passiva) – tylko umiejętność rozpoznania
- czasowniki nieosobowe (verbi impersonali)
- najbardziej popularne przysłówki służące do wydawania osądów i wyrażania wątpliwości (avverbi di giudizio e di dubbio)
- zdanie proste (la frase semplice):
- zdania rozkazujące z congiuntivo, indicativo i infinito
- zdanie złożone (la frase complessa)
- zdania współrzędne rozłączne
- zdania współrzędne wynikowe
- zdania współrzędne korelacyjne
- zdania podrzędne podmiotowe
- zdania podrzędne celowe
- zdania podrzędne porównawcze
- zdania podrzędne warunkowe
- zdania podrzędne przyzwalające osobowe
- zdania podrzędne skutkowe osobowe
- zdania podrzędne czasowe nieosobowe
Język włoski – poziom C1
To poziom biegłości w języku włoskim jako języku obcym: pozwala komunikować się nie tylko w typowych sytuacjach dnia codziennego, ale również w sytuacjach formalnych – społecznych, akademickich i zawodowych. Osoba władająca językiem włoskim na tym poziomie jest w stanie porozumiewać się ustnie i na piśmie z jednostkami publicznymi, firmami i instytucjami, potrafi dobrać odpowiedni do sytuacji styl i język. Taka osoba rozumie szeroką gamę długich i złożonych tekstów i potrafi z nich wyłuskać również ukryty sens. Jej wypowiedzi są jasne i uporządkowane.
Osoba ze znajomością języka włoskiego na poziomie C1:
- potrafi się komunikować nie tylko w zakresie życia codziennego, ale również w relacjach formalnych typu publicznego w sposób płynny i skuteczny
- zna reguły pragmatyczne najczęstszych sytuacji formalnych
- rozpoznaje i potrafi stosować wiele wyrażeń idiomatycznych i kolokwialnych oraz potrafi wyłapać zmiany stylu
- potrafi używać języka w celach towarzyskich, w sposób płynny i skuteczny, stosując różne funkcje dyskursywne i odpowiednie wyrażenia, które pozwalają jej zabrać głos i wprowadzić w stosowny sposób własne obserwacje
- jest w stanie podtrzymać formalną pozycję podczas dyskusji lub rozmowy o pracę w sposób przekonujący odpowiadając na pytania, reagując na komentarze i kontrargumentację, oraz wyrażać się swobodnie i spontanicznie, prawie bez wysiłku
- jest w stanie w pełni uczestniczyć w wywiadzie, rozwijając i pogłębiając punkty dyskusji oraz zarządzać wypowiedziami rozmówców
- potrafi tworzyć jasne, drobiazgowe i precyzyjne opisy, narracje i wykłady, dołączając tematy poboczne, rozwijając określone punkty i wyciągając poprawne wnioski
- język mówiony cechuje się dostosowaną do sytuacji wymową i intonacją
- dysponuje szerokim zasobem słownictwa, które pozwala jej wyrażać się w sposób jasny, a także jest w stanie wypełnić ewentualne braki w słownictwie za pomocą parafrazy
- rozumie ogólny sens szerokiej gamy wypowiedzi ustnych, a także intencję mówiących
- rozumie wystąpienia podczas konferencji, wykłady, a także specjalistyczne i popularno-naukowe wywiady
- rozumie ogólny sens i potrafi analizować oraz interpretować długie i skomplikowane teksty; potrafi wychwytywać opinie i postawy oraz wyciągać wnioski i formułować hipotezy
- rozumie długie i skomplikowane teksty regulujące zachowanie w środowisku pracy i szkoły
- potrafi dokonać analizy, syntezy i przekształceń struktur językowych na poziomie leksykalnym i morfologiczno-składniowym
- radzi sobie ze złożonymi tekstami i zna mechanizmy tekstowości
- potrafi tworzyć złożone teksty, w których jasno wyrażona jest osobista ocena i opinia
- potrafi produkować teksty charakteryzujące się wewnętrzną spójnością semantyczną oraz składniową i zawierające niewiele błędów morfologiczno-składniowych
Gramatyka i struktury na poziomie C1:
Poza elementami zawartymi na wcześniejszych poziomach:
- odmiana w stronie czynnej i zwrotnej czasowników regularnych i nieregularnych w następujących czasach i trybach:
- congiuntivo passato i trapassato – tryb łączący czas przeszły dokonany i zaprzeszły
- gerundio presente i passato – imiesłów współczesny i uprzedni
- participio presente i passato – imiesłów czynny i bierny
- strona bierna (forma passiva)
- czasowniki zaimkowe, ułomne i frazeologiczne (verbi pronominali, difettivi, fraseologici)
- zdanie złożone (la frase complessa)
- zdania warunkowe osobowe i nieosobowe
- zdania skutkowe nieosobowe
- zdania przyzwalające nieosobowe
- zdania sposobu
- zdania przeciwstawne
- wtrącenia
- zdania wyłączające
- zdania ograniczające
- nominalizacja (nominalizzazione)
- mowa zależna i niezależna (discorso diretto e discorso indiretto)
Język włoski – poziom C2
To poziom pełnej znajomości języka włoskiego jako obcego: jest rozszerzeniem kompetencji poziomu C1 i oznacza faktyczną umiejętność sprostania szerokiej gamie sytuacji komunikacyjnych, nie tylko formalnych i nieformalnych, ale także zawodowych. Osoba, która zna język włoski na poziomie C2 przejawia świetną znajomość języka, choć niekoniecznie musi być ona całkowicie porównywalna do rdzennych użytkowników języka włoskiego. Bez żadnego wysiłku rozumie wszystko to, co słyszy i czyta. Potrafi wypowiadać się spontanicznie, w płynny i precyzyjny sposób, również w złożonych sytuacjach komunikacyjnych.
To poziom wymagany od obcokrajowców, którzy chcą uczyć języka włoskiego.
Osoba ze znajomością języka włoskiego na poziomie C2:
- zna reguły pragmatyczne sytuacji formalnych i nieformalnych
- potrafi stosować różne społeczne odmiany języka włoskiego
- bardzo dobrze zna wyrażenia idiomatyczne i kolokwialne
- jest świadoma istnienia różnych poziomów konotacji semantycznej
- posiada bardzo szeroki zasób słownictwa, obejmujący również wyrażenia idiomatyczne i kolokwialne
- potrafi dobierać słownictwo w sposób odpowiedni, adekwatny i precyzyjny
- potrafi dobierać synonimy w zależności od stylu wypowiedzi i określić konotację społeczną słów w celu ich poprawnego zastosowania
- rozumie ogólny sens wszystkich wypowiedzi ustnych, a także niewyrażone bezpośrednio punkty widzenia
- potrafi interpretować teksty i wyciągać wnioski
- rozumie konferencje, wykłady i wywiady specjalistyczne oraz popularno-naukowe
- rozumie globalny sens tekstów pisanych, zrozumiałych dla rdzennego użytkownika języka, który ukończył studia licencjackie lub technikum, i potrafi je zinterpretować
- potrafi dokonać analizy, syntezy i przekształceń struktur językowych na poziomie leksykalnym i morfologiczno-składniowym
- radzi sobie ze złożonymi tekstami i zna mechanizmy tekstowości
- potrafi pisać teksty różnego typu i mające różne cele, przede wszystkim w zakresie własnego zawodu lub kierunku studiów, a także komunikować się na piśmie z instytucjami publicznymi
- potrafi obszernie rozwijać punkty widzenia, popierając je dodatkowymi danymi, motywując swoje zdanie i przytaczając trafne przykłady
- potrafi opracować tekst o logicznej i skutecznej strukturze, w której dobrze uwypuklone są najważniejsze punkty
- potrafi tworzyć teksty jasne, płynne i dostosowane do sytuacji, zarówno jeśli chodzi o formę jak i styl
- potrafi wypowiadać się w skuteczny, jasny i precyzyjny sposób
- potrafi wypowiadać się w kontekstach formalnych i nieformalnych, codziennych i zawodowych
- podczas oficjalnych dyskusji dotyczących złożonych kwestii potrafi podtrzymać swoją pozycję dzięki przekonującej argumentacji
- z dużą elastycznością potrafi przeformułować idee w inne formy językowe, aby móc precyzyjnie wyrazić subtelne różnice w znaczeniu, coś uwydatnić, odróżnić lub wyeliminować dwuznaczność
- potrafi w sposób spokojny i skuteczny zabrać głos w dyskusji
- język mówiony charakteryzuje się dobrym stopniem płynności i precyzji oraz poprawnym użyciem elementów językowych, jak również poprawną intonacją i akcentem
Gramatyka i struktury na poziomie C2:
Czysto gramatyczne elementy języka włoskiego wyczerpały się na poziomie C1.
Poziom wyżej, czyli C2, oznacza nabycie kilku nowych umiejętności związanych ze składnią współczesnego języka włoskiego i typowymi mechanizmami języka mówionego. Są to między innymi:
- przeniesienia na lewą stronę (dislocazioni a sinistra)
- che w funkcji łącznika i zaimka względnego (frasi scisse)
- znaczniki dyskursu (segnali discorsivi)
- środki oznaczające podjęcie głosu w dialogu
Mała dygresja.
Pamiętajmy, że poziomy A1-C2 dotyczą kompetencji językowej, na którą składa się wiele umiejętności, takich jak analizowanie języka, tworzenie streszczeń, wyciąganie wniosków, argumentacja i wiele innych.
Aby móc osiągnąć poziom C2 w języku włoskim, konieczne jest w pierwszej kolejności opanowanie tych umiejętności w języku ojczystym.
Jeśli ktoś nie potrafi dobrze argumentować czy napisać oficjalnego listu po polsku, nigdy nie będzie umiał tego zrobić w języku obcym.
Dlatego, jeśli myślimy o osiągnięciu wysokiego poziomu znajomości języka obcego, niezwykle ważna staje się również dbałość o nasz ojczysty język 🙂
